Σπύρος Σαμάρας
Ο Σπύρος Σαμάρας γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1861 και πέθανε στην Αθήνα το 1917. Μουσική σπούδασε αρχικά στην πατρίδα του και κατόπι στο Ωδείο Αθηνών και στο Conservatoire του Παρισιού δίπλα στον μεγάλο Leo Delibes.
Η όπερα αποτέλεσε τον πυρήνα της συνθετικής του δημιουργίας. Συνέβαλε ιδιαίτερα μαζί με συνθέτες όπως οι Mascagni, Leoncavallo, Puccini, Alfano – με πολλούς εκ των οποίων υπήρξε φίλος- καθώς και με λιμπρετίστες, όπως οι Fontana, Illica και Simoni – που υπήρξαν άμεσοι συνεργάτες του- στην διαμόρφωση και ανέλιξη του βεριστικού κινήματος στην Ιταλία. Η σταδιακή γνωριμία με το σύνολο του μελοδραματικού του έργου κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ανέδειξε έναν σημαντικό μουσουργό με ξεχωριστή ιδιομορφία. Η γαλλική του παιδεία, η ιταλική του σταδιοδρομία και η ελληνική του καταγωγή διέπλασαν ένα ιδιαίτερο ύφος που συνεχώς ανανεούμενο, πέρα απ’ την προαναφερθείσα συνεισφορά του στο βερισμό, χαρακτήρισε την θητεία του στο γαλλικό λυρικό δράμα, και οδήγησε στην τεχνική κι αισθητική εδραίωση της ελληνικής εθνικής σχολής.
Κύρια έργα του είναι οι όπερες:
- Φλώρα Μιράμπιλις
- Μετζέ
- Μάρτυς
- Λιονέλα
- Φούρια Τομάτα ( Η δαμασθείσα μαινάδα – Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι- )
- Στόρια ντ’ αμόρε – Η Ξανθούλα
- Δεσποινίς ντε Μπελίλ
- Ρέα
- Τίγκρα (ημιτελής, υπάρχει μόνο η α’ πράξη ενορχηστρωμένη από τον Βύρωνα Φιδετζή)
Και οι οπερέττες:
- Πόλεμος εν πολέμω
- Η πριγκήπισσα της Σασσώνος
- Η Κρητικοπούλα
Έγραψε ακόμη κομμάτια για πιάνο, πολλά τραγούδια και ποικίλα μικρότερα έργα. Απ’ τα τραγούδια του ξεχωρίζει ο λυρικός κύκλος Επινίκεια (1913-14) για φωνή κι ορχήστρα.
Ο Σπύρος Σαμάρας είναι ο συνθέτης του Ολυμπιακού Ύμνου που γράφτηκε κι εκτελέστηκε κατά την πρώτη σύγχρονη Ολυμπιάδα στην Αθήνα το 1896, καθιερώθηκε δε, απ’ το 1964 στην Ολυμπιάδα του Τόκιο και μετά, ως ο μόνιμος Ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων.
