Παύλος Καρρέρ

Μουσική σπούδασε αρχικά στο νησί του, κατόπι δε στο Μιλάνο, όπου και εργάστηκε κατά τα πρώτα στάδια της συνθετικής του σταδιοδρομίας. Μαρτυρείται, δίχως όμως επαρκή τεκμηρίωση, ότι για κάποιο διάστημα μαθήτευσε και στην Κέρκυρα, κοντά στον Μάντζαρο. Υπήρξε κυρίως συνθέτης του λυρικού θεάτρου. Τα έργα του ξεκινώντας από ένα τρέχον grosso modo, ιταλικό ύφος του πρώτου ημίσεος του 19^ου αιώνα, πραγματεύονται συχνά σε μία συνειδητή εξέλιξη θέματα ελληνικής προβληματικής τόσο μουσικά όσο και ιστορικά.

Ανιχνεύουν δηλαδή βαθμιαία, θεματολογικά και συνθετικά για πρώτη φορά σε τέτοιο επίπεδο και τόσο διαχρονικά επίμονα, καίρια ζητήματα που άπτονται αφενός της εκ των πραγμάτων αναγκαίας μίξης των μουσικοδημιουργικών παραδόσεων της ελληνικής Ανατολής και της ελληνικής Δύσης και αφετέρου μίας από σκηνής συνεισφορά στην διάπλαση της νεοελληνικής ταυτότητας που αυτονόητα να συμπεριλαμβάνει συνειδησιακά στο πλήρες εύρος της, την υπερτρισχιλιετή ιστορία του Ελληνισμού.

Η θεματολογία των μελοδραμάτων του επεκτείνεται ακόμη λογοτεχνικά, κοινωνικά και ιστορικά με υποθέσεις στηριγμένες είτε σε διάσημα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας είτε σε συνταρακτικά γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας.

ΟΠΕΡΕΣ διασωθείσες πλήρως ή μερικώς

1. Ντάντε ε Μπίτσε (Δάντης και Βεατρίκη)
2. Ισαμπέλλα ντ’ Ασπένο (Ισαβέλλα του Άσπεν)
3. Ρεντιβίβα (Η αναζήσασα)
4. Μάρκος Μπότσαρης
5. Φιόρ ντι Μαρία
6. Η Κυρά-Φροσύνη
7. Δέσπω η ηρωίς του Σουλίου
8. Μαρία Αντωνιέττα (Μαρία Αντουανέττα)
9. Μαραθών – Σαλαμίς

Άλλα έργα του συνθέτη είναι τραγούδια με ορχήστρα, όπου ξεχωρίζει η μελοδραματική σκηνή Ο ψωμοζήτης, πολλά τραγούδια με πιάνο κτλ.